Oeroeg - Hella S. Haasse

Oeroeg

Algemeen leesverslag

1.
-Oeroeg door Hella S. Haasse
-Uitgegeven in 1948 in Amsterdam
-128 pagina's

Genre: Roman


Samenvatting;

De ‘ik’- persoon was geboren op de onderneming Kebon Djati waar zijn vader administrateur was. Oeroeg, zijn vriend, was daar ook geboren, alleen de vader van Oeroeg was de mandoer van de vader van de ‘ik’- persoon.
De ‘ik’- persoon en Oeroeg groeien daar samen op en zijn al vanaf jongs af aan bevriend met elkaar.
Op de leeftijd dat de ‘ik’- persoon zes is moet hij echter naar school. Oeroeg is een inlandse jongen en mag dus niet naar school. Bij een feestje van de vader van de ‘ik’- persoon komt de vader van Oeroeg echter om het leven. Hij kwam om het leven, omdat hij de ‘ik’- persoon wilde redden. Uit schuldgevoel betaalt de vader van de ‘ik’- persoon dan de opleiding van Oeroeg, maar wel op een andere school.
De ‘ik’- persoon krijgt ook bijles Nederlands van meneer Bollinger.
Zijn moeder krijgt een relatie met hem, scheidt van zijn vader en vertrekt naar Nederland met meneer Bollinger. De ‘ik’- persoon lijkt hier niet echt mee te zitten. Hij had al nooit echt een goede band met zijn ouders en voelde zich meer op zijn gemak bij Sidris, de moeder van Oeroeg.
Als de vader een reis gaat maken, wordt de ‘ik’- persoon ondergebracht bij Lida.
Zij heeft een pension. Als Lida klachten krijgt van het hoofd van de school dat de ‘ik’- persoon zoveel spijbelt (omdat hij dan met Oeroeg heeft afgesproken) komt ze op het plan om Oeroeg ook bij haar in te laten trekken. Lida ontfermt zich helemaal over Oeroeg en beschouwt hem een beetje als pleegzoon. Na de basisschool gaan ze allebei naar een andere school.
De ‘ik’- persoon komt in een internaat terecht. Zijn vader was ondertussen teruggekeerd van zijn reis met een andere vrouw. Oeroeg blijft bij Lida wonen, Lida verhuist mee naar de stad waar Oeroeg gaat studeren. Als Oeroeg te erg begint te puberen, besluit Lida hem ook naar het internaat te sturen. Daar groeien Oeroeg en de ‘ik’- persoon langzaam uit elkaar.
Oeroeg gaat veel om met Abdullah, een Arabische jongen.
Na de school gaat Oeroeg voor arts studeren en de ‘ik’- persoon gaat in Delft studeren. Als ze de laatste maal met elkaar afspreken voordat de ‘ik’- persoon naar Holland gaat blijkt dat Oeroeg een strijder is geworden voor een onafhankelijk Indonesie. Hij vertelt aan de ‘ik’- persoon dat hij ‘hun’ hulp niet meer nodig heeft. De ‘ik’- persoon begrijpt het niet en vertrekt naar Delft.

Als de ‘ik’- persoon na een hele lange tijd weer terugkomt in Indonesië en hij een ritje maakt door de wildernis en even alleen is, staat ineens een inlander voor zijn neus met een revolver. De ‘ik’- persoon denkt dat het Oeroeg is, maar de inlander laat niks merken. De inlander vlucht zodra hij hoort dat de rest de ‘ik’- persoon aan het zoeken is. De ‘ik’- persoon komt er nooit achter of het Oeroeg was of niet.





1. Verwachtingen.

Ik kwam op het idee om dit boek te gaan lezen omdat ik het boekje had gekregen van een bibliotheek. Het leek me interessant om iets over Indie van vroeger te lezen. Ik verwachtte een boek over vriendschap tussen een Nerlands en Inlands jongetje.



2 Motieven en Thema's
Thema: Vriendschap. Het boek beschrijft voor het grootste deel een vriendschap tussen twee jongens. Een beter thema is misscihen ' Vrienschap die door omstandigheden niet in stand kan houden'.

Motieven: Racisme en discriminatie. Alle Javanen worden hier als knecht (misschien wel slaaf?) beschouwd, de ‘ik’- persoon mag in het begin wel naar school, Oeroeg nog niet. De ‘ik’- persoon’s vader heeft liever ook niet dat de ‘ik’- persoon met Oeroeg speelt/omgaat, omdat hij vindt dat Oeroeg niet genoeg zijn zoon is, alsof Oeroeg een smerig iets is.

- Botsing tussen 2 culturen. Dit motief heeft ook wel te maken met het racisme en de discriminatie in dit boek. De hoofdpersoon van die boek heeft zijn hart en nieren daar in Indonesië liggen, ook als is hij geen Indonesiër, maar voelt zich ook niet Nederlander. Bovendien mogen de Indonesiërs hem ook niet.

- Communicatiestoornissen. In dit boek worden de hele tijd relaties tussen mensen beschreven, die niet goed standhouden omdat ze elkaar nooit echt goed begrijpen. Het duidelijkste voorbeeld hiervan is natuurlijk Oeroeg, die de hoofdpersoon nooit goed heeft kunnen begrijpen, omdat hij altijd wazig deed, en nooit erg open was tegenover de ‘ik’- persoon. Dan ook de relatie van de ouders van de ‘ik’- persoon die kapot loopt doordat er geen goed contact tussen hen bestond; geen van hun was echt druk bezig met de opvoeding van hun zoon en ze leefden zo hun eigen leventje.

- Dood en schuldgevoel komen ook terug in het boek. De vader van Oeroeg is door een ongeluk omgekomen toen hij de ik-persoon wilde redden. Die heeft daar een groot schuldgevoel aan overgehouden.

3 Beoordeling

Stijl: Het boek is in een verouderde stijl geschreven. Er komen zinnen in voor als ' Al was mijn herinnering gelijk aan een van de toverplaatjes'. Zulke dingen zeggen we tegenwoordig niet meer. De tekst is niet heel moelijk geschreven, er zitten niet veel lastige woorden in.

Inhoud: Het is mooi om iets te lezen over hoe het er vroeger in Indie aan toe ging. De verschillen in cultuur en gedrag van mensen, dat is leuk om te lezen. Het is ook interessant dat een deel van het boek zich in Indie afspeelt, maar dat de hoofdpersoon ook naar Europa gaat en dat daar een deel van het boek zich afspeelt.

4 Eindoordeel